آیا مصرف ویتامین E برای پوست مفید است؟

ویتامین E برای پوست 

بررسی اجمالی

ویتامین E یک آنتی اکسیدان محلول در چربی است که برای حفظ سلامت پوست ضروری است. ویتامین E به طور طبیعی یک ترکیب واحد نیست. در عوض، ویتامینE  گروهی از مولکول ها با ساختارهای مرتبط است .
برخی از آنها ممکن است خواص منحصر به فردی در پوست داشته باشند. vita E همچنین به عنوان ترکیبات vita E یافت می شود که ثبات را افزایش می دهد اما برای فعال شدن به متابولیسم سلولی نیاز دارد.

 ویتامین E به طور معمول از طریق سبوم به پوست می رسد. استفاده موضعی همچنین می تواند ویتامین E برای پوست را برای پوست تامین کند و ممکن است اشکال خاصی از ویتامین E را که از رژیم غذایی در دسترس نیست، فراهم کند.

ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان در درجه اول با گونه های فعال اکسیژن واکنش می دهد. علاوه بر این، vita E همچنین می تواند انرژی نور فرابنفش (UV) را جذب کند. بنابراین، نقش مهمی در محافظت از نور ایفا می کند .
از آسیب رادیکال های آزاد ناشی از UV به پوست جلوگیری می کند. ویتامین E همچنین ممکن است نقش ضد التهابی مرتبطی در پوست داشته باشد. سایر نقش های ویتامین E در پوست به خوبی شناخته نشده است زیرا تحقیقات محدود است.

این مقاله نقش vita E در پوست را مورد بحث قرار می دهد و دانش فعلی در مورد vita E در سلامت پوست را خلاصه می کند.

اشکال ویتامین E

اصطلاح “ویتامین E” به یک مولکول منفرد اشاره نمی‌کند، بلکه به دو دسته از مولکول‌ها با ساختارهای مشابه و خواص آنتی‌اکسیدانی اطلاق می‌شود که شامل یک خانواده هشت ماده است.

توکوفرول ها فراوان ترین شکل vita E در بدن هستند که از چهار شکل مختلف (α-، β-، γ- و δ-توکوفرول) تشکیل شده است. توکوترینول ها که به میزان کمتری در بدن یافت می شوند.
به چهار شکل مختلف (α-، β-، γ- و δ-توکوترینول) نیز وجود دارند. اگرچه توکوفرول‌ها و توکوترینول‌ها از رژیم غذایی در دسترس هستند، آلفا توکوفرول شکل اولیه ویتامین E است که در بدن یافت می‌شود و در بدن نگهداری می‌شود،
به دلیل اختصاصی بودن یک پروتئین انتقال برای α-توکوفرول .

ویتامین E طبیعی معمولاً به عنوان ویتامین E “طبیعی” یا “d” برچسب گذاری می شود، در حالی که ویتامین E مصنوعی مخلوطی از هشت شکل ایزومر است که معمولاً “all-rac” یا “dl” نامیده می شود.

توکوفرول‌ها و توکوترینول‌ها نیز به‌عنوان مشتقات استری در دسترس هستند که پایداری مولکولی را در مواجهه با گرما، نور و هوا افزایش می‌دهند. مولکول های کونژوگه ویتامین E معمولا در مکمل های غذایی استفاده می شوند.

مولکول استری شده توسط متابولیسم سلولی در روده حذف می شود. با این حال، متابولیسم ترکیبات ویتامین E در پوست کم است. بنابراین، در دسترس بودن ویتامین E غیر استری شده یا “رایگان” از کاربرد پوستی کونژوگه ها ممکن است محدود باشد (به کاربرد موضعی مراجعه کنید).

محتوا و در دسترس بودن

ویتامین E فراوان ترین آنتی اکسیدان چربی دوست است که در پوست انسان یافت می شود . در انسان، سطح ویتامین E در اپیدرم بالاتر از درم است .
اگرچه شکل غالب ویتامین E در پوست افراد بدون مکمل، α-توکوفرول است، پوست ممکن است حاوی مقادیر قابل اندازه گیری γ-توکوفرول و سایر توکوفرول ها و توکوترینول های مشتق شده از رژیم غذایی باشد

ویتامین E قبل از اینکه از طریق سبوم به سطح پوست برسد، ابتدا در غدد چربی تجمع می یابد . پس از مصرف خوراکی، حداقل هفت روز طول می کشد تا محتوای ویتامین E در سبوم تغییر کند.
هیچ پروتئین انتقالی مخصوص ویتامین E در پوست وجود ندارد. سبوم به سطح لایه شاخی ترشح می شود، جایی که در ماتریکس خارج سلولی غنی از چربی این لایه متمرکز می شود.

ویتامین E به دلیل ماهیت چربی دوست خود می تواند به تمام لایه های زیرین پوست نیز نفوذ کند.سطح ویتامین E پوست در افرادی که تولید سبوم بیشتری دارند.

و همچنین در انواع پوستی که به طور طبیعی سبوم بیشتری تولید می کنند، بالاتر است (به عنوان مثال، پوست چرب روی صورت در مقابل پوست خشک تر بازو)

قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفشیا ازن باعث کاهش محتوای ویتامین E در پوست، به ویژه در لایه شاخی پوست می شود. غلظت ویتامین E در اپیدرم انسان نیز با افزایش سن کاهش می یابد .
از آنجایی که ساختار اپیدرم با افزایش سن تغییر می کند ، این ممکن است به دلیل افزایش نفوذ UV به این لایه باشد.

کاربرد موضعی

استفاده موضعی از vitamin E به اشکال مختلف در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته است، از استفاده از روغن ها بر روی سطح پوست تا استفاده از فرمولاسیون های آرایشی مدرن.
همانطور که سبوم مکانیسم انتقال ویتامین E به لایه شاخی را فراهم می کند، کاربردهای موضعی vitamin E در اپیدرم و درم نفوذ می کند . میزان جذب vitamin E از راه پوست و عواملی که بر نفوذ آن تأثیر می‌گذارند تا حد زیادی در انسان ناشناخته است.

با طیف وسیعی از غلظت‌ها و زمان‌ها در مطالعات مختلف استفاده شده است. به طور کلی فرض بر این است که محلول هایی با غلظت ویتامین E کمتر از 0.1٪ می توانند سطح ویتامین E را در پوست افزایش دهند .

جالب توجه است که سطوح ویتامین E در درم پس از مصرف موضعی به شدت افزایش می‌یابد و احتمالاً در غدد چربی تجمع می‌یابد . با این حال، اگرچه بعد از زایمان موضعی افزایش می یابد، اما غلظت ویتامین E در درم کمتر از لایه شاخی است.

پوستی که فقط با ویتامین E رژیم غذایی تامین می شود، در درجه اول حاوی α- و γ-توکوفرول است .در مقابل، پوستی که به صورت موضعی با ویتامین E مصنوعی تامین می‌شود، می‌تواند حاوی مخلوطی از توکوفرول‌ها و/یا توکوترینول‌های مختلف باشد .
از نظر نفوذ و جذب پس از مصرف موضعی، توکوترینول ها و توکوفرول ها با سرعت های متفاوتی در پوست تجمع می یابند، اما مکانیسم های حاکم بر این تفاوت ها نامشخص است .

پس از مصرف موضعی، ویتامین E نه تنها در غشای سلولی، بلکه در ماتریکس چربی خارج سلولی لایه شاخی، جایی که ویتامین E به دفاع آنتی اکسیدانی کمک می کند، تجمع می یابد. با این حال، مقدار زیادی از دوز مصرف موضعی ویتامین E به تنهایی در پوست پس از قرار گرفتن در معرض نور UV از بین می رود .

این نشان می دهد که اگرچه ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند، اما به خودی خود ناپایدار است و به راحتی از پوست از بین می رود. بنابراین، بهبود پایداری کاربردهای موضعی با ویتامین E مهم است.
محصولات حاوی هر دو ویتامین C و ویتامین E نسبت به هر یک از آنتی اکسیدان ها به تنهایی کارایی بیشتری در محافظت از نور نشان داده اند (به Photoprotection مراجعه کنید).

پایداری محلول های موضعی ویتامین E نیز ممکن است با استفاده از کونژوگه های ویتامین E افزایش یابد. این مشتقات ویتامین E معمولاً استرهای تجاری توکوفرول هستند (اگرچه استرهای توکوترینول فرموله شده اند) که در برابر اکسیداسیون مقاوم هستند.
اما همچنان می توانند به لایه های پوست نفوذ کنند. با این حال، ترکیبات vitamin E عملکرد آنتی اکسیدانی ندارند. برای مؤثر بودن، مولکول کونژوگه شده با ویتامین E باید توسط آنزیم های داخل سلول حذف شود.

از آنجایی که لایه شاخی حاوی سلول‌های غیرفعال متابولیکی است و لایه‌های باقی‌مانده اپیدرم و درم ممکن است حاوی حجم زیادی از پروتئین‌های خارج سلولی باشد، مشخص نیست که ترکیبات استر با چه میزان کارآمدی به vitamin E در پوست تبدیل می‌شوند.

بسته به ترکیب و سیستم مدل مورد استفاده، اثربخشی این فرمول‌ها می‌تواند بسیار متفاوت باشد (16-20)، و مطالعات اغلب کاربرد ترکیبات vitamin E را با کاربرد مولکول‌های ویتامین E اصلاح نشده مقایسه نمی‌کنند.

از آنجایی که vitamin E می‌تواند نور UV را برای تولید رادیکال‌های آزاد جذب کند (به محافظت از نور مراجعه کنید)، این احتمال وجود دارد که قرار گرفتن در معرض شدید نور خورشید پس از استفاده موضعی باعث واکنش‌های پوستی شود.

با این حال، غلظت vitamin E بین 0.1٪ -1.0٪ به طور کلی برای افزایش سطح vitamin E در پوست ایمن و موثر در نظر گرفته می شود، اما سطوح بالاتر آلفا توکوفرول بدون عوارض جانبی آشکار استفاده شده است.

از سوی دیگر، مطالعات مربوط به تجمع vitamin E وابسته به دوز و اثربخشی آن در محافظت از پوست وجود ندارد. برخی از اشکال vitamin E، به ویژه کونژوگه های استر، منجر به واکنش های نامطلوب در پوست، از جمله درماتیت تماسی آلرژیک و اریتم شده است.

اگرچه چنین واکنش هایی ممکن است به دلیل محصولات جانبی اکسیداسیون باشد، کرم های امولسیونی که برای تحویل موضعی ترکیبات استفاده می شوند نیز ممکن است به اثرات مشاهده شده کمک کنند .

   همچنین بخوانید: زگیل تناسلی چیست وآیا درمان دارد؟

کمبود ویتامین E

کمبود ممکن است بر عملکرد پوست تأثیر بگذارد، اما شواهد کمی از مطالعات انسانی وجود دارد. گزارش شده است که کمبود  در موش‌ها باعث ایجاد زخم‌های پوستی.
و تغییر در اتصال متقابل کلاژن پوست  می‌شود، اما علت اصلی این اثرات ناشناخته است.

عملکرد ویتامین E برای پوست

همانطور که در بالا ذکر شد، ضایعات پوستی در موش‌هایی که از کمبود vitamin E رنج می‌برند گزارش شده است، اگرچه منشأ آنها نامشخص است. سطح ویتامین E در محل زخم پوستی به سرعت کاهش می یابد.

همراه با سایر آنتی اکسیدان های پوست، مانند ویتامین C یا گلوتاتیون . از آنجایی که آنتی اکسیدان های پوست در طول ترمیم طبیعی زخم به آرامی افزایش می یابد، این مشاهدات مطالعات بیشتری را در مورد تأثیر بر روند بهبود زخم تحریک کرده است.
با این حال، هیچ مطالعه ای تأثیر مثبت مکمل را بر ترمیم زخم در پوست طبیعی نشان نداده است. مطالعات نشان داده اند که مکمل آلفا توکوفرول زمان بسته شدن زخم را در موش های دیابتی کاهش می دهد،
اما هیچ اثری در موش های معمولی مشاهده نشده است

. ویتامین E قدرت شکستگی زخم‌هایی را که از قبل با پرتوهای یونیزه‌کننده درمان شده‌اند افزایش می‌دهد ، اما این احتمالاً به دلیل عملکرد آنتی‌اکسیدانی در محل زخم است که شبیه به یک اثر محافظت از نور است.
در مقابل، تزریق داخل عضلانی آلفا توکوفرول استات در موش‌ها برای کاهش سنتز کلاژن و مهار ترمیم زخم پیشنهاد شده است .

در انسان، مطالعات با α-توکوفرول موضعی یا هیچ تاثیری بر بهبود زخم یا ظاهر آن پیدا نکردند یا اثرات منفی بر ظاهر بافت اسکار پیدا کردند . با این حال، این مطالعات به دلیل تعداد زیاد واکنش های پوستی به آماده سازی، احتمالاً به دلیل تشکیل کنترل نشده.
رادیکال های توکوفرول در محلول های مورد استفاده، پیچیده می شود. با وجود این نتایج،vitamin E به همراه روی و ویتامین C در درمان‌های خوراکی برای زخم‌های فشاری (زخم بستر) و سوختگی گنجانده شده است.

  همچنین بخوانید: جلو انداختن قاعدگی – پریود شدن فوری چند روش ویژه

اطلاعات محدودی در مورد اثرات مکمل ویتامین E بر آسیب نوری وجود دارد که معمولاً به عنوان چین و چروک پوست مشاهده می شود. اگرچه ویتامین E می تواند موش های در معرض اشعه ماوراء بنفش را از چروک شدن بیش از حد پوست محافظت کند
این یک اثر محافظت کننده از نور است تا درمان چین و چروک های قبلی. سایر گزارش‌هایی که از ویتامین E برای درمان آسیب نوری یا کاهش چین و چروک استفاده می‌کنند، مطالعات ضعیف کنترل‌شده یا مشاهدات منتشر نشده هستند.
تجزیه و تحلیل رژیم غذایی زنان ژاپنی هیچ ارتباطی بین مصرف vitamin E و چین و چروک پوست نشان نداد.

گزارش شده است که ویتامین E و روغن های حاوی توکوفرول یا توکوترینول دارای خواص مرطوب کنندگی هستند، اما داده های حمایت کننده از این نقش محدود است.

مطالعات مقطعی هیچ ارتباطی بین مصرف ویتامین E و هیدراتاسیون پوست در مردان و زنان سالم نشان نداده است .
با این حال، دو مطالعه کوچک نشان داده اند که استفاده موضعی از ویتامین E برای پوست می تواند ظرفیت اتصال به آب پوست را پس از دو تا چهار هفته استفاده بهبود بخشد.

 مطالعات درازمدت با ویتامین E موضعی مورد نیاز است تا مشخص شود که آیا این اثرات مرطوب‌کننده می‌توانند پایدار باشند یا خیر.

آلاینده های محیطی مانند ازن می توانند سطوح ویتامین E برای پوست را در پوست کاهش دهند . و منجر به آسیب رادیکال های آزاد شوند که ممکن است اثرات قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش را تشدید کن.
اگرچه به خوبی مطالعه نشده است، اما کاربردهای موضعی ویتامین E ممکن است آسیب رادیکال های آزاد مرتبط با آلودگی را کاهش دهد .

   همچنین بخوانید:17 مواد تشکیل دهنده محصولات مراقبت از پوست (محبوترین ها)

نتیجه

ویتامین E بخشی جدایی ناپذیر از دفاع آنتی اکسیدانی پوست است که در درجه اول محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش و سایر رادیکال های آزاد که ممکن است با اپیدرم در تماس باشند را فراهم می کند.

مکمل خوراکی تنها با vitamin E ممکن است محافظت کافی برای پوست ایجاد نکند و مکمل E و ویتامین C ممکن است برای افزایش موثر محافظت نوری پوست از طریق رژیم غذایی ضروری باشد.

با این حال، به نظر می رسد که ویتامین E موضعی یک مکانیسم موثر هم برای تحویل به پوست و هم برای ایجاد یک اثر محافظت کننده از نور باشد. اثرات ضد التهابی اضافی  E موضعی در پوست دیده شده است

اگرچه مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا ویتامین E برای پوست در درجه اول به عنوان یک پاک کننده رادیکال آزاد عمل می کند یا می تواند اثرات دیگری بر سیگنال های التهابی داشته باشد، مورد نیاز است.
ویتامین E به عنوان انواع مشتقات مصنوعی به صورت تجاری در دسترس است، اما متابولیسم سلولی محدود در لایه های پوست استفاده از چنین محصولاتی را مشکل ساز می کند. استفاده از ویتامین E غیراستری شده.

مشابه آنچه در منابع طبیعی یافت می‌شود، ثابت‌ترین داده‌ها را در مورد اثربخشی موضعی آن ارائه کرده است. خانواده E برای پوست از هشت توکوفرول و توکوترینول مختلف تشکیل شده است
و برای مطالعات آینده برای تعیین اینکه آیا یک یا چند مورد از این مولکول ها می توانند اثرات منحصر به فردی بر عملکرد پوست داشته باشند، مهم خواهد بود.

منبع: vitamin-E